۱. طلاسازی: مهارت‌محور با سود فنی

طلاساز کسی است که زیورآلات را طراحی، قالب‌گیری، مونتاژ و پرداخت می‌کند. ویژگی‌های مسیر طلاسازی:

• نیاز به یادگیری عملی در کارگاه
• درآمد وابسته به تیراژ تولید و مهارت
• سرمایه اولیه کمتر (ابزار، مواد اولیه، اجرت ساخت)
• امکان فروش مستقیم به مشتری یا فروشنده

در سال ۱۴۰۴، میانگین درآمد طلاساز ماهر بین ۳۰ تا ۶۰ میلیون تومان برآورد می‌شود.

۲. فروشندگی طلا: سرمایه‌محور با سود تجاری

فروشنده طلا معمولاً مغازه‌دار یا شخصی است که طلا را از کارگاه‌ها می‌خرد و با درصد سود مشخصی به مشتری می‌فروشد. مزایا و الزامات این مسیر:

• نیاز به سرمایه بالا (ویترین، موجودی طلا، امنیت)
• درآمد ثابت‌ و تدریجی با ریسک کم
• نیاز به مجوز اتحادیه طلا و جواهر
• سود فروشگاهی معمولاً بین ۷ تا ۱۲ درصد اجرت است

در مناطق پررفت‌و‌آمد، درآمد فروشنده طلا می‌تواند تا ۱۰۰ میلیون تومان در ماه برسد.

۳. مقایسه درآمد و سرمایه مورد نیاز

نکته حرفه‌ای:

بسیاری از طلاسازان حرفه‌ای پس از مدتی، کارگاه خود را راه‌اندازی کرده و با برندسازی شخصی، محصولات خود را مستقیماً به فروش می‌رسانند؛ ترکیبی سودآور از هر دو مسیر.

جمع‌بندی

اگر به دنبال یک مسیر هنرمندانه، با سرمایه کمتر و درآمد تدریجی هستید، طلاسازی را انتخاب کنید. اما اگر سرمایه قابل توجهی دارید و می‌خواهید در فروش طلا سرمایه‌گذاری کنید، مسیر فروشندگی طلا مناسب شماست. در نهایت، هر دو مسیر در ایران پرسود هستند؛ اما نیاز به صبر، تخصص یا سرمایه دارند.